هفته 27
گل پسرم ۲۷ هفتگیت مبارک.پس برای همین بوددیشب اینقدردست و پا میزدی.برای خودت جشن گرفته بودی.دیشب بابایی هم تعجب کرده بود چقدر زورت زیاد شده.منم که مثل خلها نمیدونستم گریه کنم یا بخندم.از خوشحالی تکون خوردنت اشکم از یک طرف آویزون بود و از طرف دیگه میخندیدم.دوستت دارم به اندازه تمام دنیا.بی صبرانه منتظر دیدنتم.
+ نوشته شده در دوشنبه دوم دی ۱۳۸۷ ساعت 12:18 توسط مامان نی نی
|